Аграрыі Магілёўскага раёна першымі ў вобласці завяршылі ўборку збожжавых і зернебабовых. І агульны каравай раёна сёлета важкі – амаль 122 тыс. т. Працавалі падчас жніва ўдарна, уборка ішла хуткімі тэмпамі, а надвор’е больш дапамагала, чым перашкаджала. І па традыцыі даць справаздачу аб праведзенай працы, прэзентаваць свае падворкі, павіншаваць аграрыяў з заслужанымі ўзнагародамі ды і проста падзяліцца добрым настроем вырашылі на раённых «Дажынках-2022» у аграгарадку Семукачы. Карэспандэнты БелТА таксама не засталіся ў баку і паглядзелі, як праходзіў раённы фестываль.

Дабрацца да вялікага свята нават незнаёмаму з гэтай мясцовасцю было б няцяжка: арганізатары фестывалю клапатліва ўстанавілі тэматычныя паказальнікі за некалькі кіламетраў ад аграгарадка. «Усе дарогі сёння вядуць у Семукачы!» – жартуем у машыне.

Галоўная святочная пляцоўка размясцілася ў самым цэнтры аграгарадка. Вялікая канцэртная пляцоўка, абсталяваная глядацкая зала, зона гандлю і кафэ пад адкрытым небам. Але сэрца свята размясцілася крыху далей: падворкі радавалі арыгінальнымі ўпрыгожваннямі, а сталы з пачастункамі прыйшліся б да спадобы любому гурману.

Адзін з першых падворкаў, куды вырашылі зазірнуць, – «Ялец». Сустракалі гасцей тут тэматычнымі прыпеўкамі. На сталах – хлеб, рыба, мёд і яблыкі, традыцыйныя стравы беларускай кухні. А крыху далей стаяў акварыум з рыбкамі – маленькія госці свята з задавальненнем і вялікай цікавасцю лавілі іх вудай.

«Калі фарміравалі канцэпцыю свайго падворка, вырашылі прадэманстраваць усё самае лепшае, што ёсць на тэрыторыі нашага сельсавета. Вядома ж, усе ведаюць аб нашай птушкафабрыцы. Сёння з намі тут прадстаўнікі прыватнага рыбгаса «Полна» – ідэя з рыбалкай для малых належыць ім. А вось гэтыя прыгожыя яблычкі, – паказвае старшыня Сідаравіцкага сельскага выканаўчага камітэта Алена Пшанічная, – ад нашага маладога фермера Уладзіміра Карпечына. Яму каля 30 гадоў, і ён перабраўся да нас з горада, каб займацца сельскай гаспадаркай. Прывезлі і мёд. Гэта ўжо з асабістай падсобнай гаспадаркі сям’і Селіванавых. Гэта іх першы ўраджай. Маладыя людзі перабраліся да нас з Мінска і пасяліліся ў самай аддаленай вёсцы нашага сельсавета. Выдатна, што да сельскай гаспадаркі далучаецца моладзь».

Расказала Алена Пшанічная і пра тое, як ішла ўборачная. «Вы бачылі, якое стаяла надвор’е? Не было ніводнага дажджу, а гэта значыць, што не было і ніводнага хмурнага твару! Уборка прайшла на адным дыханні. Увесь сельсавет абмалацілі за два дні. Людзі сабралі добры ўраджай, ніякіх заўваг і нараканняў не было. Хуценька прыбралі, хуценька ўсё ў засекі паклалі і пачалі развіваць асабістыя падсобныя гаспадаркі. Прыемна адзначыць, што людзі пераходзяць на свойскія прадукты. Гэта ж вельмі выдатна! – усміхаецца яна. – А калі добра папрацавалі, трэба і добра адпачыць. Гэта будзе невялікі перапынак, а далей – зноў працаваць. Бо гэты прыбралі ўраджай, трэба рыхтавацца да наступнага».

Яркую пляцоўку на раённым свяце аформілі прадстаўнікі Вяйнянскага сельсавета. Тут і тэматычная выстава, і багаты стол, і песні. «Перш за ўсё што важна на «Дажынках»? Канечне, сустрэць гасцей. І для гэтага ў нас усё ёсць. Сустракаем гасцей са сваім салам, блінамі, хлябамі і напоямі, – расказвае выканальнік абавязкаў старшыні Вяйнянскага сельскага выканаўчага камітэта Марына Ісакава. – Папрацавалі на ўборачнай плённа, збожжа сабралі добрае, у насельніцтва 97 падворкаў – усё прыбралі ў тэрмін і якасна. Ні адзін каласок не страцілі. Ды і надвор’е ў гэтым годзе было за нас. Людзі задаволены вынікамі, а значыць, можна і адпачыць».

Захаванне традыцый нашых продкаў – адзін з важных элементаў «Дажынак». Майстрыха з Палыкавічаў Ала Кірэй прадэманстравала, як рабіць «дажыначных берагінь» і расказала пра сілу такога абярэга.

«Спакон веку нашы продкі рабілі такія абярэгі да святаў. Вось гэта – «дажыначная берагіня». У аснове такой лялечкі – збожжа апошняга ўраджаю. Робяць іх з тканіны, а замацоўваюць суцэльнай і непарыўнай белай ніткай, гэта як сімвал чысціні, – прадэманстравала Ала Кірэй. – Захоўваліся такія абярэгі ў самым ганаровым месцы ў доме і абавязкова – да ўраджаю наступнага года. Нашы продкі верылі, што такія «берагіні» ахоўвалі ўраджай гэтага года і спрыялі добраму ўраджаю ў наступным годзе. Паколькі калі ёсць ураджай – ёсць і дастатак».

Пачаставаўшыся разносоламі на падворках, адпраўляемся да галоўнай сцэны – тут праходзіць урачыстае адкрыццё раённага свята.

«Сённяшняе свята – гэта адна з самых яркіх традыцый, якая дазваляе нам падвесці прамежкавыя вынікі аграрнага года, выказаць падзяку працаўнікам вёскі, якія дасягнулі высокіх вынікаў падчас уборачнай кампаніі, намеціць планы на будучыню, – адзначыў старшыня Магілёўскага райвыканкама Алег Чыкіда. – Беларуская зямля, дзякуючы рацыянальнаму выкарыстанню і самааддачы тых, хто працуе на ёй, дорыць нам неацэннае багацце – хлеб. Сёння, калі на сусветным рынку харчавання складваецца вельмі няпростая сітуацыя, Беларусь паўнавартасна забяспечвае ўласную харчовую бяспеку. А гэта з’яўляецца найважнейшым фактарам нашай незалежнасці. Хлеб ніколі не бывае лёгкім. І ў аснове кожнай без выключэння ўборачнай кампаніі ляжыць якасная і зладжаная праца земляробаў, спецыялістаў і кіраўнікоў».

І Магілёўскі раён зрабіў свой уклад у агульны рэспубліканскі каравай. Як адзначыў першы намеснік начальніка ўпраўлення па сельскай гаспадарцы і харчаванні Магілёўскага райвыканкама Генадзь Давыдаў, папрацавалі аграрыі Магілёўскага раёна на славу: у параўнанні з мінулым годам паказчыкі сталі вышэйшымі.

«У параўнанні з ураджаем мінулага года ў нас плюс 20%. Вынік парадаваў. Выраслі добрыя азімыя, хлеб сёлета атрымаўся. Плануем і кукурузы намалаціць прыстойна – віды на ўраджай таксама ёсць, – адзначыў ён. – Таму і настрой на свяце выдатны. А для сялян гэта таксама важная падзея. У іх цяжкая праца, з-за якой яны мала чаго бачаць. А «Дажынкі» заўсёды падтрымліваюць настрой. Ды і ўсім прыемна, калі вынікі іх працы заўважаюць і адзначаюць».

Ушаноўвалі на фестывалі найлепшых аграрыяў раёна. Сярод іх – старшы камбайнер ЗАТ «Агракамбінат Зара» Аляксей Макосаў. Ён заняў першае месца ў штогадовым раённым спаборніцтве за дасягненне высокіх паказчыкаў на ўборцы збожжавых і зернебабовых раслін сярод камбайнераў. І для вопытнага аграрыя гэта не першая ўзнагарода.

«Кожная ўзнагарода дастаецца цяжкай працай. І калі хтосьці кажа, што праца ў сельскай гаспадарцы – гэта лёгка, то гэта зусім не так. Гэта цяжкая праца, і кожную ўзнагароду трэба заслужыць. У сельскай гаспадарцы я працую ўжо 24 гады. Сёлета ў мяне была ўжо 19-я ўборачная кампанія ў Беларусі, а калі лічыць разам з Казахстанам, то 25, – падзяліўся пераможца. – А такія святы паказваюць, што тваю працу бачаць і шануюць. Гэта магчымасць пагутарыць і парадавацца заслугам кожнага аграрыя нашага раёна».

Яшчэ адным пераможцам спаборніцтваў стаў галоўны інжынер ААТ «Магілёўскі Лянок» Алег Новікаў. З рук старшыні райвыканкама ён атрымаў дыплом III ступені. «У сельскай гаспадарцы я амаль 10 гадоў. Я нарадзіўся ў вёсцы, а, як гаворыцца, «дзе нарадзіўся, там і спатрэбіўся». Менавіта таму свой прафесійны шлях я вырашыў будаваць у сельскай гаспадарцы, – расказаў ён. – Сённяшняя ўзнагарода для мяне ўжо чацвёртая. Гэта заўсёды хвалююча і радасна. І, вядома, прыемна, што мая праца не засталася незаўважанай».

Пасля ўручэння заслужаных узнагарод і абмену снапамі і караваямі прыйшоў час дарыць падарункі. Так, ад Магілёўскага райвыканкама Семукацкаму вучэбна-педагагічнаму комплексу дзіцячы сад-сярэдняя школа ўручылі кошык. А ў ім аказалася пара трусоў, якія цяпер будуць жыць у «жывой лабараторыі».

Гэта лабараторыя з’явілася тут амаль год таму. Для яе прывялі ў парадак памяшканне, якое каля 15 гадоў нікім не выкарыстоўвалася. Цяпер тут жывуць трусы, чарапахі, цацаркі, куры, галубкі і кабан Дэні. Дзеці вырошчваюць расаду і розныя расліны, вывучаюць іх, кормяць жывёл і клапоцяцца пра іх. Кожны вальер замацаваны за пэўным класам у школе. А ў гэтым годзе дзеці вырошчвалі расаду і рэалізоўвалі яе мясцовым жыхарам. Дзякуючы гэтаму ў школу закупілі фарбу для падлогі. І, як расказалі вучні школы, ім падабаецца назіраць за жывёламі і даглядаць іх. «За нашым класам замацаваны галубы. І калі раней іх было 5, то вось зараз 11. Яны ў нас тут разводзяцца, – расказаў пяцікласнік Арцём Даўгалёў. – Мы нават вучылі іх лётаць! Назіраць за птушкамі і ўсімі жывёламі цікава. Мне падабаецца наша лабараторыя».

Мікіта Садоўскі з 8-га класа расказаў, што іх клас даглядае цацарак. «Гэта вельмі цікава. Не кожны чалавек ведае звычкі птушак і жывёл і можа вось так у школе знаёміцца з імі. Мы прыходзім кожны дзень, правяраем, даглядаем. Гэта наш абавязак, – расказаў падлетак. – У нас ужо ёсць трусы. Мы іх адкармілі, праўда. Цяпер вось будуць жыць яшчэ два новыя. І гэта выдатна, што наша лабараторыя расце».

Свята ў Семукачах атрымалася яркім і цікавым. І гэта толькі пачатак віншаванняў і ўшаноўванняў перадавікоў сферы АПК Магілёўскай вобласці.

 БЕЛТА